Muziek in de auto

Dit is leuk zeg. Vandaag gaat Cato naar opa en oma. En Wolf mag mee. Het is ver rijden, dus ze gaan met de auto. Ze duiken achterin. Klik doet de riem van Wolf. Klikt doet de riem van Cato. ‘Mogen we muziek,’ vraagt Wolf. Vader lacht: ‘Ik ben de oprit nog niet eens af.’ Ze rijden weg. ‘Wacht maar even tot we rustig op weg zijn.’ Maar vader vergeet het weer. Op de snelweg vraagt Wolf het weer. Maar wat moet er op? Ze weten het niet. Cato wil stop-dans muziek. Maar dat vindt Wolf niet leuk. Ze zitten immers in de auto. Wolf wil de liedjes van de vrouw met de gitaar. Maar dat vindt Cato heel saai. De bombastische liedjes, gezongen door kinderen? Ja! Vader zet het op. Lekker hard. Drie liedjes worden al meegezongen. Vader vindt het stiekem ook leuk. Hij zingt mompelend mee. De liedjes hebben ook zo’n goed ritme. Maar bij liedje vier zegt Cato: ‘Nee deze niet.’ Vader klikt naar de volgende. ‘Nee, stom!’ zegt Wolf. Liedje zes willen ze ook allebei niet. Maar het zevende liedje wil Cato wel, maar Wolf weer niet. Dan wordt vader boos. ’Ja hoor eens,’ zegt vader. ‘Dit ga ik niet doen. Als jullie er niet uitkomen zet ik het af.’ Dan gaat het een paar liedjes goed. En dan zegt Wolf ‘Ik wil eigenlijk toch liever de liedjes over een konijntje.’ En Cato wil liever de liedjes over een kikker. Vader luistert niet meer. Nu zet hij zijn eigen muziek op. Het geluid van gitaren vult de auto. ‘Als we van de snelweg zijn, mogen jullie het nog één keer proberen.’ Maar dat hoeft niet. Het is een tijd lang stil. Deze muziek is toch ook best leuk, denken ze in stilte.