Taart bakken

Wolf heeft op de telefoon van vader te pakken. Hij zit in een app waar steeds filmpjes voorbijkomen. En dan ziet hij zo’n leuk filmpje. Zo leuk. Het filmpje bestaat uit allemaal snelle beelden van een taart. Het begint met een stapel ronde cakes. En dat is dan ineens een berg. Dat wordt een vulkaan. En staan er ineens allemaal dinosauriërs op. En dan begint het weer opnieuw. ‘Wat is dit papa?’ vraagt Wolf. ‘Dat is social media, daarop kun je allerlei filmpjes zien.’ ‘O,’ zegt Wolf. 'Die taart wil ik bakken. Die taart van zozijal miedieja,’ zegt Wolf en hij laat het filmpje zien. ‘Dat is wel heel mooi, ja,’ zegt vader. Samen met Cato gaan ze naar de supermarkt. Vader kan goed bakken. Hij weet wel wat hij moet doen. ‘Want er is geen recept hè, papa?’ Ze halen suiker voor de botercrème en fondant voor dinosauriërs. Het is leuk in de supermarkt want er zijn zoveel leuke bakspulletjes. Er is gouden glitterspray en er zijn eetbare gekleurde bolletjes en zelfs spulletjes om eenhoorntjes te maken. ‘Zullen we ook een eenhoorntaart bakken?’ vraagt Cato. Maar vader vindt één taart wel genoeg. Als de cakes klaar zijn maken ze de vulkaanvorm. De botercrème wordt niet zo mooi bruin als op het filmpje. Maar ook de grijze kleur maakt het net een echte berg. Dan nog de dino’s en de lava. Maar dat is moeilijk zeg, wat een gepriegel. Ze werken hard. De tongetjes steken uit hun mond. De dino van Cato heeft één hele dikke, korte vleugel en één dunne, lange vleugel. De T-rex van Wolf heeft een te korte staart. Vader vindt het prachtig. Ze mogen ze zelf op de grijze vulkaan zetten. De T-rex van Wolf valt om door de te korte staart. Dan zet vader nog de sliert van rode fondant op het puntje van de berg. ‘Klaar!’ roepen ze trots. En dan eten ze alle drie een lekker groot stuk. De taart is dan misschien niet helemaal zoals die van social media, hij is wel hartstikke lekker!